توضیحات

معرفی شربت سکنجبین و فواید آن

شربت سکنجبین یکی از شربت های بسیار خوشمزه در طب سنتی می باشد که دارای فواید درمانی بسیاری است.

با مصرف شربت سکنجبین می توانید مشکلات ادراری، نفخ شکم و درد معده را رفع کنید.  کسانی که از عارضه هایی مانند مشکلات ادراری،درد معده ،نفخ شکم،کاهش بینایی و دیگر عارضه ها رنج می برند بهتر است کاهو با سکنجبین میل کنند.سکنجبین در واقع سرکه و انگبین و مخلوطی است از سرکه و عسل که به میزان و مقدار معین در هم می‌آمیختند و از مخلوط آن شربتی خوش گوار و معطر وفرح بخش به وجود می‌آوردند. در برخی نقاط که عسل یافت نمی‌شد یا می‌خواستند شربتی ارزان قیمت فراهم کنند سکنجبین را از مخلوط سرکه و شکر تهیه می‌کردند ولی همچنان آن را سکنجبین می‌نامیدند. و امروز که عسل گران یا کمیاب تر از گذشته شده به طور کلی این شربت را با شکر تهیه می‌کنند. فواید شربت سکنجبین شربت سکنجبین یکی از بهترین نوشیدنی‌ها در “طب سنتی” است که دافع صفراست و صفرای اضافی بدن را خارج می کند سکنجبین از عسل و سرکه ساخته می‌شود که نفوذ غذا را به سلول‌های بدن افزایش می‌دهد. شربت سکنجبین التهاب ناشی از گرما را می‌کاهد و در نهایت سموم بدن را به همراه ادرار یا عرق بیرون می‌آورد. می‌تواند ملین و مسهلی مفید باشد. اگر سکنجبین با تخم کاسنی و کمی گلاب تهیه شود، نوشیدنی پرسودی خواهد شد و خصوصا برای آنهایی که طبعی گرم داشته یا کسانی که مبتلا به نفخ هستند منافع زیادی دارد، ولی برای مبتلایان به زخم معده زیان‌بخش است. مصرف آن نفوذ غذا به سلول‌های بدن از جمله سلول‌های کبد را افزایش می‌دهد. اگر کاهو را با سکنجبین یا سرکه بخورید، اشتها آور است. اگر آب پخته کاسنی را با سکنجبین میل کنید بهترین داروی تب‌های طولانی و مداوم است. اسطوخودوس گیاهی است بی ضرر که همه می‌توانند از آن استفاده کنند . فقط برای اشخاص صفراوی مزاج خوب نیست و باعث آشفتگی می‌شود. اینگونه اشخاص باید آنرا با سکنجبین یا کتیرا بخورند. بازکردن انسداد عروق رفع سر درد موارد منع مصرف سکنجبین – در معده‌های سرد و ضعیف – مبتلایان به ضعف اعصاب – مبتلایان به دردها و مشکلات رحمی – مبتلایان به تکرر و قطره قطره آمدن ادرار و سایر مشکلات مثانه – مبتلایان به زخم‌های گوارشی – در زمان حالت تهوع در این موارد هرقدر ترشی سکنجبین بیشتر باشد عارضه بیشتری دارد.

طرز تهیه شربت سکنجبین مواد

لازم: سرکه طبیعی ۲ واحد، عسل زنبوری چند گیاهی ۵ واحد، آب سالم بدون کلر ۴ واحد، یا آنقدر که لازم باشد با توجه به غلظتی که مورد نظر است. طرز تهیه: ابتدا هر سه جزء را مخلوط کرده بجوشانید و کف آن را بگیرید تا به یک چهارم برسد و به قوام آید و عده‌ای معتقدند آنقدر بجوشد تا یک پنجم مخلوط باقی بماند. نکته: در تهیه سکنجبین می‌توان عرق نعناع یا خود نعناع را نیز استفاده کرد تا از عطر و خواص آن بهره مند شد. تذکر: هر جا مصرف سکنجبین (سرکه انگبین) توصیه شده‌است، منظور سکنجبینی است که با سرکه طبیعی، عسل زنبوری چند گیاهی و عرق یا خود نعناع در ظرف مسی با آب سالم بدون کلر تهیه شده باشد.